Μέχρι πρότινος, ο παστουρμάς από καμήλα ηχούσε κάπως σαν αστικός μύθος. Κανείς δεν ήταν βέβαιος ότι μια τέτοια λιχουδιά υπάρχει ή αν την έχει πλάσει το παραμύθι κάποιας Χαλιμάς. Οι παλιότεροι, όμως, καθώς και οι ανατολίτες, γνωρίζουν πως ο παστουρμάς από τα πλευράκια της καμήλας αποτελεί ύψιστη λιχουδιά. Κρέας ελαφρύ, υγιεινό, απαλλαγμένο από ορμόνες και αντιβιώσεις, μπλέκεται ιδανικά με το άρωμα του μοσχοσίταρου και του κύμινου που καλύπτει το έντονο, ευωδιαστό τσιμένι του κλασικού παστουρμά.

Με την ίδια συνταγή που έφερε μαζί του από την Καππαδοκία ο παππούς Μιράν το 1922, αυτός εδώ ο παστουρμάς φτιάχνεται όπως παλιά, σέβεται την παράδοση, τον φυσικό τρόπο της ωρίμανσης, αρωματίζεται με ντόπιο μοσχοσίταρο από τα Φάρσαλα, οφείλει τη νοστιμιά του στη μαγεία του ανθρώπινου χεριού. Κι αυτή η επιστροφή στο χειροποίητο, το κόψιμο με το χέρι, είναι που χαρακτηρίζει το σημερινό γκουρμέ, τη γαστρονομική πολυτέλεια των ημερών.

Αν αφαιρέσεις την κρούστα, εξουδετερώνεις την αρωματική ένταση, έχεις ένα φίνο, αθώο αλλαντικό, που τρώγεται σκέτο αλλά μπαίνει και σε ένα ξεχωριστό τοστ με κασέρι και ντομάτα ή σε μια πανεύκολη πίτα που όλοι λατρεύουν: φύλλο κρούστας, ντομάτα φέτες, κασέρι, παστουρμάς και γίδινο βούτυρο για το άλλειμμα των φύλλων.

Tweet

Share